ମଧ୍ଯରାତ୍ରର କାହାଣୀ

ମଧ୍ଯରାତ୍ରର କାହାଣୀ:
ଆମ ବନ୍ଧୁମାନଙ୍କ ଗୋଟିଏ ଅଭ୍ୟାସ ଅଛି। ଯେ କୌଣସି ସ୍ଥାନରେ ଅନ୍ତହିନ ଆଲୋଚନା କରିବା। ବହୁତ ପୁରୁଣା କଥା। ବଡ଼ମକାର ପରେ ପରେ ଜମି ମାଫିଆମାନେ ନାନା ମୌଖିକ ନିୟମ, ଭ୍ରଷ୍ଟ ଅଧିକାରୀଙ୍କ ସହାୟତା ଆଦିକୁ ଆଧାର କରି । ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ଜମି ହାତେଇଲେ।
ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳରେ ଜମି ହିଁ ବଞ୍ଚିବାର ଶେଷ ଆଧାର ଥିଲା। ଜମି ହାତଛଡ଼ା ହେଲେ ନ୍ୟାୟାଳୟ ହିଁ ଶେଷ ଆଶ୍ରୟ। ତାରିଖକୁ ଗଲେ ସହରକୁ ଯିବାକୁ ହୁଏ। ଦିନକ ପୂର୍ବରୁ ସହର ଯିବାକୁ ପଡୁଥିଲା।
ଏପରି ଜଣେ ଗାଁ ଲୋକ ରାତିରେ ସିନେମା ଦେଖିଗଲେ। ଗାଁଲୋକ ସ୍ବଭାବିକ ନିଜ ଲାଠି ଧରି ସିନେମା ଘରେ ପଶିଲେ।
ସିନେମା ଚାଲିଲା। କାହାଣୀର କ୍ରମ ଜଙ୍ଗଲ ପହଞ୍ଚିଲା। ବାଘ ବାହାରିଲା
ସ୍ୱଭାବିକ ଗାଁଲୋକଟି ନିଜର ଲାଗି ଧରି ବାଘକୁ ପ୍ରତିରୋଧ କରିବା ଭଙ୍ଗିରେ ଚୌକି ଉପରେ ପ୍ରତିରକ୍ଷା ମୁଦ୍ରାରେ ବସିଲା।
ପାଖ ଚୌକିରେ ତଦୃପ ଜଣେ ବସିଥାନ୍ତି। ସହର ଓ ସିନେମା ଉପରେ ତାଙ୍କ ପ୍ରବେଶିକା ଜ୍ଞାନ ହୋଇ ସାରିଥାଏ।
କହିଲେ- ତୁମ ପର(ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନାହିଁ) ! ବାଘ ସିନେମା ଥି ବାହାରୁଛେ: କିଛି ନାଇକରେ।
ଗାଁଲୋକଟି କହିଲା – ଏ ଭାଇ! ତୁଇ ଜାନୁଛୁ ବାଘ ସିନେମା ଥି ବାହାରୁଛେ, ମୁଇଁବି ଜାନୁଛେଁ ବାଘ ସିନେମା ଥି ବାହାରୁଛେ। ହେଲେ ଇ କଥା ବାଘ ଆରୁ ଜାନୁଛେ କାଏଁ ଜେ ମୁଇଁ ସିନେମା ଥି ବାହାରୁଛେଁ?
ଏକଥା ପାଖରେ ବସିଥିବା ଜଣେ ହୁସିଆର ଲୋକ ଶୁଣୁଥିଲା। ମୁରୁକି ହସିଲା। ହୁସିଆର ଲୋକର ବୟସ ଖୁବ ପୁରୁଣା। ଏତେ ପୁରୁଣା ଜେ ଗାଁଲୋକର ଚଉଦ ପୁରୁଷ ଆଗରୁ ବି ସେ ବସିଥିଲା।
ସେ ବସିଥିଲା ଓ ହସୁଥିଲା l ସିନେମା ବାଘଟି ତାଙ୍କ ଭିଆଣ। ଗାଁ ଲୋକ ଏ ଗହନ କଥା ଜାଣେ ନାହିଁ। ନ ଜାଣିବା ପାଇଁ ବି ଅନେକ ବ୍ୟୁହ ରଚନା କରିଛନ୍ତି ବସିଥିବା ହୁସିଆର ଲୋକର ବଂଶଜ।
ଆମକୁ ସିନେମାର ବାଘ ଦେଖେଇ ହିଁ ଡରେଇ ଆସୁଛନ୍ତି।
ସିନେମା ବାଘ ଠାରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବା ପାଇଁ ହିଁ ଆମେ ରକ୍ଷାକର୍ତ୍ତା ଶାସକ ତିଆରି କରିଆସୁଅଛୁ