ଦଶରା ତିହାର

ଆଜି ରବିବାର, ସୁନାଦେଈ ଯାତ୍ରା ସହ ଦଶହରା ପର୍ବ ସରିଲା। ଭୂଗୋଳର ମୂଳଦର୍ଶନକୁ ଅନୁଭବ କରିବାର ଏକ ମହାପର୍ବ।ପୂଜା ପଦ୍ଧତି ପ୍ରତି ନୁହେଁ ଅନୁଶାସନ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟି ଦିଆଗଲେ ସାମାଜିକ ଜୀବନ ପ୍ରତି ଉତ୍ତରଦାୟୀତ୍ଵ ଥିବାର ଦେଖାଯାଏ। ସୁନାଦେଈ ବଡ଼ ଭଉଣୀ। ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ୪୮ ପାଟକର ଦେବୀ ପ୍ରତିନିଧି ସମସ୍ତେ ଆସିବେ। ନିଜ ଅଞ୍ଚଳର ଭଲମନ୍ଦ ଚାଷବାସ ରୋଗବିରାଗ ଆଦିର ସୂଚନା ଦେବେ।ଅର୍ଥାତ ଦେଶକୁ ରାଜନୀତି ନୁହେଁ ଏ ମୂଳ ଅନୁଶାସନ ହିଁ ବାନ୍ଧି ରଖିଛି।

ପ୍ରତିଟି ଗାଁରେ ଗୋଟିଏ ପରମ୍ପରା। ଗୋଟିଏ ବିଧିବିଧାନ। ଚାଷ କାମ ସାରି ଫସଲକୁ ଅପେକ୍ଷା କରୁଥିବା ସମୟରେ ଦଶହରା ଆସେ।

ଦଶହରାରେ କୌଣସି ଚାକଚକ୍ୟ ନାହିଁ କି ଆଡ଼ମ୍ବର ନାହିଁ। ଗଣା ବାଜା ବଜେଇବ। କେଉଁ ଉପଚାର ବେଳେ କେଉଁ ବାଦ୍ୟ ବାଜିବ। ସମସ୍ତ ଦାୟିତ୍ଵ ତାଙ୍କର। ମାଳି ଫୁଲ ଦେବ, କେଉଁଟ ଖଇ, କୁମ୍ଭାର ରୁଖାବତୀ ଆଦିଦେବ। ସମସ୍ତ ଜାତି ନିଜ ନିଜ ବୌଳିକ ବୃତ୍ତିର ସେବା ଦେବେ। ପୂଜା ସେବାର ପାରିଶ୍ରମିକ ମଧ୍ୟ ଖଞ୍ଜା ହୋଇଛି।ଦେବୀ ବୁଏଲ ବୁଲିବେ। ଲୋକ ଯାଇ ନିଜର ସେ ଦୁଃଖ କହିବେ ଯାହା ଶାସକ ପୁରା କରିବାରେ ଆଜିପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅସମର୍ଥ ରହି ଆସିଅଛି। ସର୍ବ ଶକ୍ତିମାନ ଏକ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ଶକ୍ତିକୁ ନିଜର ଗୁହାର କରିବେ। ବ୍ୟକ୍ତିଠୁ ସତ୍ତା ପରିଯନ୍ତେ ତାଙ୍କ ନିକଟରେ ନତ ହେବ। ଏହି ସତ୍ତା ନିକଟରେ ନତ ହୋଇ ରାଜତନ୍ତ୍ର ଅନୁପ୍ରବେଶ କରେ।ଚାଣକ୍ଯ ଅର୍ଥଶାସ୍ତ୍ରରେ ନିଜର ରାଜାଙ୍କୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଛନ୍ତି ଯେ ରାଜ୍ୟ ପରିଚାଳନା ପାଇଁ ସମ୍ପଦାର ଅଭାବ ହେଲେ ଇନ୍ଦ୍ରବଣରୁ ସମ୍ପଦା ସଂଗ୍ରହ କରିବ ଯୁଦ୍ଧକରି ନୁହେଁ; ମିତ୍ରତା କରି।ଏହି ମିତ୍ରତା ବାହ୍ୟ ଅନୁପ୍ରବେଶକୁ ସୁଯୋଗ ଦେଲା।ଶହସ୍ରାଧିକ ବର୍ଷର କ୍ରମାଗତ ଆକ୍ରମଣ ପରେ ମଧ୍ୟ ଆଜି ବାଜୁଥିବା ଦଶରା ଢୋଲ ଆଦିଧର୍ମର ବିଜୟଗାନ କରୁଥାଏ। ପ୍ରକୃତରେ ଏ ମାଟି ଅଜେୟ। କୌଣସି ଗୋଟିଏ ପିଠରେ କି ଗାଁରେ ବ୍ରାହ୍ମଣ ସେବା ନାହିଁ। ରାଜତନ୍ତ୍ର ବ୍ରାହ୍ମଣ୍ୟ ଧର୍ମର ପୃଷ୍ଠପୋଷକ ଥିଲା। ଇତିହାସରେ ଗୋଟିଏ ଚମତ୍କାର ଦେଖାଯାଏ। ତାହା ହେଲା ବୁଦ୍ଧଧମ୍ମ ଏ ସ୍ତରକୁ ଛୁଇଁଥିଲା| କେବଳ ଛୁଇଁ ନ ଥିଲା ତନ୍ତ୍ର ମାଧ୍ୟମରେ ନିଜକୁ ବିକଶିତ କରିଥିଲା। ତୀବ୍ବତ ସଂସ୍କୃତିର ମୂଳଗର୍ଭ ଓଡ଼ିଶାର ପଶ୍ଚିମ ମାଟି ଅଟେ।ଅନ୍ୟ ଗୋଟିଏ ଘଟଣା ମଧ୍ୟ ସାମ୍ନାକୁ ଆସେ। ଇସଲାମତନ୍ତ୍ର ସ୍ଥାନୀୟ ତାନ୍ତ୍ରୀକଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ସମ୍ମାନ ପାଇଥାଏ। ଗୁଣି ଜଗତରେ କଥା ଅଛି

କନ୍ଧ ମନ୍ତର ଏନେ ତେନେ

ପଠାନ ମନ୍ତର ପଂସକା

ଇ ଦୁଇଝନ ମିଶିଗଲେ

ଭିତରେ ଭିତର ମସ୍କା

ଏଥି ସହିତ ଅନ୍ୟ ଏକ ବିବର୍ତ୍ତନ ମହିମା ଧର୍ମରେ ଦେଖା ଯାଉଅଛି। ମହିମା ଧର୍ମର ଅନେକ ସାଧୁ ସ୍ଥାନୀୟ ତନ୍ତ୍ର ପ୍ରତି ଆକୃଷ୍ଟ ଅଛନ୍ତି। ବୁଦ୍ଧଧମ୍ମ ପରି ଏହା ଏକ ପରମ୍ପରା ସୃଷ୍ଟି ନ କରିବ, କିଏ କହିବ?
କିନ୍ତୁୁ ମହିମା ଧର୍ମରେ ତନ୍ତ୍ରର ଉଚ୍ଚତମ ଶିକ୍ଷା ଅଥବା ପ୍ରୟୋଗ ପାଇଁ ଆନୁଷ୍ଠାନିକ ସୁଯୋଗ ସୃଷ୍ଟିିି କରାଯାଇ ପାରିିନାହିଁ।
କିନ୍ତୁୁ ଗ୍ରାମ୍ୟ ଦେବାଦେବୀଙ୍କ ଅନୁଷ୍ଠାନ ସେହି ରୀତିରେ ଚାଲିଛି। ତମାମ ପ୍ରତିକୁଳ ପରିସ୍ଥିତିରେ ନିଜକୁ ସ୍ଥିର ରଖିବା କଦାପି ସହଜ ନୁହେଁଁ। ଗ୍ରାମ୍ୟ ଦେବାଦେବୀଙ୍କ ଦଶରା ପରବର ଜତରା ମାନଙ୍କୁ ଚାକଚକ୍ୟ ଭରା ମେଢ଼ ମାନଙ୍କ ସହ ତୁଳନାର ଗୋଟିଏ କ୍ଷେତ୍ର ତିଆରି କରା ଯାଇଛିି।
ସମସ୍ତ ଜାତି ଦେବୀଙ୍କୁ ନିଜ ନିଜର ସେବା ଦେବେ। ଦେବୀଙ୍କ ପୂଜା ସାରି ଘରକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବେ ସମ୍ପଦାର ସ୍ଵାଗତ ପାଇଁଁ। ଆଗକୁ ଫସଲ ଅମଳର ସମୟ। ଶାସନ ଓ ଅନୁଶାସନର ଏ ଯୁଗଳବନ୍ଦୀ ସମାଜକୁ ବ୍ୟବସ୍ଥିତ ଓ ବ୍ୟକ୍ତିକୁୁ ଧ୍ଯାନସ୍ଥ କରିଥାଏ।
ଏହିପରିି ଗୋଟିଏ ଅନୁଶାସିତ ଭୂଖଣ୍ଡରେ ରାଜୁତିି କରିବା ମୂଳ ସୂତ୍ର ହେଲା ଲୋକଙ୍କୁ ମାଟିରୁ ବିଚ୍ୟୁତ କରିବା। ପ୍ରତିଟିି ଶାସନ ଏହା ହିଁଁ କରିଅଛି। କରୁଅଛି ମଧ୍ୟ।
ଏଠିକାର ଲୋକଟି ନିଜର ମୌଳିକତାକୁ ଯେକୌଣସି ପରିସ୍ଥିତି ସତ୍ତ୍ଵେ ସୁରକ୍ଷିିତ ରଖିଛି। ଏହା ହିଁ ଅଜେୟ ହେବାର ଲକ୍ଷଣ …